Rozlane zapalenie przewlekłe płuc śródmiąższowe ma charakter wysiękowy lub wytwórczy. Najczęściej bywa następstwem przewlekłego zapalenia opłucnej. Zapalenie śródmiąższowe wiedzie do rozrostu tkanki łącznej śródmiąższowej z następowym zgrubieniem przegród międzypęcherzykowych i całego zrębu łącznotkankowego, wskutek czego dochodzi do zwężenia, a nawet niedrożności pęcherzyków. Kurczenie się tworzącej się tkanki łącznej pociąga za sobą zmniejszenie objętości płuca i jego stwardnienie, tzw. marskość płuc. Objawy wtórne przewlekłe zapalenie płuc dołączające się do ostrego krupowego zapalenia cechuje się ponownym pojawieniem się w okresie zdrowienia wzniesień ogólnej ciepłoty ciała oraz rzężeń. Objawy zagęszczenia płuc w postaci przytłumienia odgłosu opukowego i oskrzelowego szmeru oddechowego, rzężenia i gorączka trwają tygodniami nawet miesiącami ustępują bardzo powoli. Sprawa kończy się wyzdrowieniem lub ma rskością płuc. Gorączka i objawy ogólne są słabsze, jeżeli przewlekłe zapalenie płuc rozwija się na tle ostrego odoskrzelowego zapalenia. W odróżnieniu od postaci wtórnej samorodne przewlekłe zapalenie płuc rozpoczyna się przeważnie powoli gorączką, kaszlem i kłuciem w klatce piersiowej, brakiem łaknienia i ogólnym niedomaganiem. W okresie początkowym stwierdza się zwykle nieznaczne skrócenie odgłosu opukowego odpowiednio do siedziby choroby oraz nieoznaczony lub łagodny szmer oskrzelowy. Objawy te stopniowo wzmagają się. Do nich dołączają się trzeszczenia i drobnobańkowe rzężenia. Objawy te są słabsze niż w krupowym zapaleniu płuc, chociaż badanie radiologiczne płuc może wykrywać gęsty cień. Sprawa chorobowa szerzy się coraz dalej, przebiegając z gorączką nieregularną. Plwociny może zupełnie nie być, w każdym razie nie ma ona charakteru plwociny w ostrym zapaleniu krupowym płuc, chociaż często miewa domieszkę krwi. Przewle kłe zapalenie płuc kończy się śmiercią po wielu tygodniach lub miesiącach wśród coraz większego wyczerpania chorego, zejściem w zropienie albo zgorzel lub wyzdrowieniem z objawami marskości płuc. Rozpoznanie wtórnego przewlekłego zapalenia płuc opiera SH, na stwierdzeniu u chorego po przebytym ostrym zapaleniu płuc gorączki oraz zagęszczenia tkanki płucnej. Przedtem należy wyłączyć możliwość ropnia i innych powikłań, które by mogły być tego przyczyną. O wiele trudniej rozpoznać przewlekle zapalenie płuc samorodne. O nim należy pomyśleć, jeżeli badanie wykrywa nieznaczne zagęszczenie tkanki płucnej, które staje się coraz wyraźniejsze i szerzy się coraz dalej. I w tych przypadkach należy przede wszystkim rozważyć, czy nie rozwija się tu jakaś inna sprawa chorobowa (gruźlica, ropień płuc, kiła, nowotwór płuc i in.). Rozpoznanie staje się nieraz możliwe dopiero po dłuższej obserwacji chorego. [podobne: potencjalny dawca szpiku, przegladarka skierowan do sanatorium, hipotermia terapeutyczna ]
Powiązane tematy z artykułem: hipotermia terapeutyczna potencjalny dawca szpiku przegladarka skierowan do sanatorium